Usaha pertama yang agung dalam sejarah adalah dari aliran kebatinan Wasugupta (875-925). Wasugupta menyusun untuk pertama kalinya prinsip-prinsip dan doktrin utama sistem ini.
Karya asas bagi aliran Saiwa, secara tradisinya banyak dikaitkan dengan Wasugupta. Ia terdapat dalam sastera Sutram Dewa Siwa oleh Wasugupta. Sutra-sutra ini dianggap sebagai wangsit dari Sang Sambo kepada Wasugupta. Menurut ceteranya, Wasugupta bermimpi bahawa Sang Sambo memerintahkannya pergi ke gunung Mahadewa di Kashmir. Di gunung itu, dikatakan bahawa dia bertemu dengan ayat-ayat terpahat pada sebiji batu. Ayat-ayat itu adalah Sutra Siwa yang menggariskan ajaran Mayawada Sang Sambu Maheswara.
Sastera ini adalah satu daripada sumber utama ajaran Saiwa di Kashmir. Karya ini merupakan kumpulan madah-madah. Sutra ini memperincikan ilmu ghaib dari falsafah adwaita. Sutra ini dikelaskan sebagai sejenis agama atau sastera Hindu. Ia juga dikenali sebagai Siwopanishat Samgraha atau Siwarahasyagama Samgraha.
Pengelasan Tradisi Bertulis
Teks Saiwa Kashmir pertama bertulis dalam awal abad ke-9 M. Sebagai satu sistem tantra bersifat mayawada, trikasaiwa mengambil ajaran daripada Sruti, seperti juga aliran mayawada lain seperti bhairawatantra, siwasutra oleh wasugupta dan juga satu versi unik Bagawadgita yang mempunyai ulasan daripada Abhinawagupta, dikenali sebagai Gitartha Samgraha. Ajaran-ajaran juga diambil dari Tantraloga oleh Abhinawagupta, yang terutama antara kumpulan smerti yang digunakan oleh pengamal aliran Saiwa Kashmir.
Umumnya seluruh tradisi bertulis aliran Saiwa boleh dibahagikan kepada tiga bahagian asas:
1. Agamasastram.
Tulisan-tulisan yang dianggap wangsit terus dari Sang Sambu. Tulisan-tulisan ini pertama kalinya dibacakan dari guru-guru kepada pelajar-pelajar yang dihargai. Ia termasuklah karya-karya asas seperti Maliniwijayatantra, Swacchandatantra, Wignanabhairawatantra, Netratantra, Mergendratantra, Rudrayamalatantra, Siwasutra dan lain-lain. Ada banyak ulasan untuk karya-karya ini. Siwasutra mempunyai paling banyak ulasan.
2. Spandasastram.
Karya utama untuk sastra ini adalah Spandakarika oleh Wasugupta dengan ulasan sekali. Daripada ini, ada dua yang utama iaitu Spandaspandoha yang berbicara tentang ayat pertama Spandakarika dan Spanda Nirnaya yang merupakan ulasan semua ayat dan lengkap.
3. Pratyabhignasastram.
Tulisan-tulisan yang ini mempunyai isi kandungan tentang ilmu ghaib. Disebabkan tinggi tahap kebatinan dan tahap akademiknya, maka tulisan ini merupakan bahagian yang paling sukar sekali hendak difahami dalam aliran Saiwa secara keseluruhannya dan usaha membawanya ke khalayak umum juga sukar. Penulisan ini merujuk kepada asas kepada kesadaran diri yang terus dan ringkas. Pratyabhigna bermaksud pengiktirafan dan merujuk kepada pengiktirafan tak semena-mena sifat ketuhanan yang wujud dalam setiap atman yang terkandung dalam manusia.
Karya penting dalam kategori ini adalah:
a. Iswarapratyabhigna iaitu karya asas daripada Utpaladewa.
b. Pratyabhigna Wimarsini iaitu ulasan kepada karya Iswara Pratyabhigna.
c. Siwa Drishti iaitu kekawin oleh Somananda yang mempunyai maksud yang sukar dimengertikan.
Iswara Pratyabhigna membawa maksud Hakikat Pengiktirafan Terus dari Tuhan seperti yang di dalam Hati.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan