Ahamkara dan Kerohanian

Ahamkara merupakan alat bagi Aham atau Roh. Roh ini merupakan dasar bagi diri persendirian yang bertindak sebagai entiti bebas kesedaran dalam hakikat tidak murni namun ia tak mempunyai kesedarannya yang sendiri. Kalau dilihat pada gambar yang ku sertakan itu pasti rakan-rakan paham sebab apa dilarang memetik japa dengan jari telunjuk. Tangan tuan akan membentuk mudra ahamkara yang melambangkan egoisme. Mudra-mudra ini sangat penting dalam proses pembentukan diri tuan semua.

Ia sebenarnya adalah roh diri, tercetus daripada bahan pemikiran atau tenaga gelap dan emosi. Ia menjadi alat bagi perkembangan persendirian roh ego, seperti juga deham (tubuh kasar, acuan) yang menjadi alat penggerak bagi perkembangan diri minda atau roh ego. Ia menjadi pembentung kepada Sakti Cit, dalam kesedaran yang merupakan cetusan kecil sahaja daripada Cit, Kesedaran Sejagat.

Ia menjelmakan dirinya dengan mengambil rupa segala tindakan buddhi, manas, deria tubuh dan anggota bagi tindakan. Ia dipercayai wujud dalam ruang lingkup keduaan, dalam keadaan penjatian dengan tubuh kasar, keperluannya dan keinginannya. Ahamkara ini berkaitan dengan Wak Tattwa, salah satu daripada 36 Tattwa dalam falsafah Wedika dan keagamaan Hindu. Dalam ahamkara ini, tahap raja guna menguasai. Keadaan ini disebabkan oleh penjatiannya itu hanya dengan sebahagian kecil sahaja ciptaan (tubuh) dan menolak segalanya yang "bukan aku". Ia menjadi taklukan kepada rentetan samsara seperti, kebanggaan, keegoan, suka bersaing dan membandingkan, benci dan dengki.

Walaupun ahamkara ini umumnya merupakan tahap khayalan, sekali saja seorang jatuh dalam keadaan itu, Wak Tattwa akan muncul. Bila terjatuh, maka pertama kalinya keazaman yang menjadi langkah pertama ke jalan kerohanian dan pencerahan akan bergerak seiring. Keazaman itu mendasar kepada deria tatasusila. Tanpa ahamkara (personaliti) yang harmoni dan berkuasa pun, dipikirkan bahawa mustahil juga untuk mengusahakan pencapaian usaha ke tahap kerohanian yang lebih tinggi.

Kedudukan ahamkara dan buddi ini kadangkala dipersembah dalam susunan terbalik karena, sebagai prinsip bagi "Keakuan", ahamkara dibenarkan mengawal manas (minda deria pengesan) dan buddhi (naluri dan intelek tinggi). Namun buddhi ini merupakan tattwa yang tinggi, dan ahamkara ini makanya cuma boleh naik ke kedudukan tinggi daripada buddhi itu dari titik pandangan fungsiannya sahaja. Dari pandangan mutlak, ahamkara ini dicetuskan oleh buddhi makanya ia sebenarnya boleh ditakluki oleh buddhi dan rendah saja kedudukannya daripada buddhi!